Hoe verschilt vrouwelijk autisme van mannelijk autisme?

Ik ben een autistische vrouw. De manier waarop autisme zich bij mij uit verschilt van de mannelijke. Wil je weten hoe? Hier leg ik het je graag uit.

Vraag

 
Ik ben een vrouwelijke autist. De manier waarop autisme zich bij mij uit verschilt van de mannelijke manier. Wil je weten hoe? Hier leg ik het je graag uit. Houdt daarbij wel in je achterhoofd dat vrouwelijkheid en mannelijkheid meer is dan een biologisch geven. 'Vrouwelijke kenmerken' komen niet alleen onder vrouwen voor. Ook autistische mannen kunnen deze kenmerken hebben, terwijl autistische vrouwen ze niet kunnen hebben.

Diagnostiek

Vaker het gevoel anders te zijn
Ik voelde me al op vroege leeftijd "anders dan andere meisjes", meer dan dat een autistische jongen zich anders voelt dan niet-autistische jongens.
Ontdek mijn autisme vaker zelf
Vrouwen zoals ik komen er vaker zelf achter dat ze autistisch zijn dan dat een autistische man dat zou doen. Bij hen is het vaker iemand anders is die het ontdekt, zoals hun partner.
Moeilijker om een autismediagnose te krijgen
Voor mij is het verkrijgen van een door een psychiater of klinisch psycholoog gestelde autismediagnose vaak een grotere uitdaging dan voor een autistische man. Als autistische vrouwen krijgen wij minder vaak de diagnose (onderdiagnose) en krijgen we vaker een verkeerde diagnose (misdiagnose) dan autistische mannen.
  1. De diagnostische criteria voor Autisme Spectrum Stoornis en eerdere classificaties zijn (nog steeds) sterk georiënteerd richting kinderen en personen met een verstandelijke beperking, waardoor intelligente en schijnbaar typisch ontwikkelde vrouwen niet voldoen aan de criteria.
  2. Vanwege het vooroordeel dat autisme vooral bij mannen voorkomt neigen beroepsbeoefenaars bij ons sneller naar een andere diagnose, zoals een persoonlijkheidsstoornis, stemmingsstoornis, angststoornis, depressieve stoornis of eetstoornis.
  3. Systematische onder- en misdiagnose van vrouwelijk autisme leidt tot een voortdurende marginalisatie van het onderwerp in classificatie, onderzoek, opleiding en voorlichting, waardoor de situatie bestendigd wordt.

Uiting van autisme

Minder sociale terugtrekking, meer sociaal contact
Ik trek me minder terug en maken meer contact met mijn sociale omgeving dan dat een mannelijke autist dat doen. Terwijl jongens met autisme vaak alleen spelen op het schoolplein bleef ik steeds in de buurt van de andere meisjes en deed ik dan wel, dan niet mee, zodat ik goed leek mee te komen. Van meisjes en vrouwen wordt meer verwacht dat ze sociaal zijn, waardoor het meer opvalt wanneer ik dat niet ben. Ik voel me ook sneller en vaker eenzaam dan een autistische man.
Meer imitatie
Ik ben meer geneigd om anderen te imiteren dan dat een autistische man dat is. Daardoor ben ik meer expressief in mijn gezicht en was ik op school beter in het maken van vrienden. Echter, naar naarmate ik ouder werd, kreeg ik evenveel of zelfs meer sociale problemen, omdat de sociale interactie tussen vrouwen complexer is en subtielere sociale en communicatieve vaardigheden vraagt dan die tussen meisjes of tussen mannen. Daarnaast heeft het imiteren ook zijn prijs. Ik ben nu zo gewend om me aan te passen aan anderen dat ik me afvraag, 'wie ben ik?' en vaak het gevoel heb dat 'niemand ziet wie ik echt ben'.
Minder opvallende interesses
Ik toon meer interesse in de geanimeerde wereld van dieren, terwijl mannelijke autisten vaak meer interesse tonen in de niet-geannimeerde wereld van objecten. De zoektocht naar een andere wereld leidt bij vrouwen als mij tot interesse in andere landen, culturen, perioden in de geschiedenis, de dierenwereld, de fantasie van film of fictie, klassieke literatuur en romans. Ik hou van lezen, wandelen en internetten als een vorm van ontspanning en terugtrekking. Dieren, boeken en de natuur zijn mijn beste vriend. En ja, gefascineerd zijn door Russische literatuur uit de 17e-eeuw of Japanse animatiefilms is minder opvallend dan treinen kijken of vreemde objecten verzamelen, hoewel de fixatie even beperkt en intens kan zijn.
Meer internaliserende, minder externaliserende problemen
Zoals alle vrouwen ga ik op een andere manier met mijn problemen om dan mannen. Ik heb meer de neiging om problemen naar binnen te richten (te internaliseren), waardoor stoornissen ontstaan in mijn persoonlijkheid, mijn stemming of mijn eetpatroon, terwijl autistische mannen meer de neiging hebben om de energie naar buiten te richten (te externaliseren), waardoor stoornissen ontstaan in het gedrag, zoals agressief of anti-sociaal gedrag. Omdat de omgeving meer last heeft van dergelijk gedrag wordt er bij jongens met autisme sneller aan de bel getrokken.
Meer gebruik van non-verbale communicatie
Ik maak meer gebruik van oogcontact en gebaren dan mannen of jongens met autisme en doe dat met meer energie, waardoor ik minder snel de diagnose autisme krijg vanwege goede prestaties op het domein van communicatie.

Dagelijks leven

Vaker last van instorting
Ik ben meer dan een autistische man geneigd tot woede-aanvallen. Soms ook in het openbaar. De directe oorzaak is meestal zintuiglijke overbelasting. Honger is ook een vaak voorkomende trigger. Mijn woede uit zich vaak als een huilbui. Ik heb mezelf vaak geleerd om oogcontact te maken, ondanks dat dit vaak leidt tot een teveel aan prikkels: dit kost me veel energie. Ook stel ik mezelf op sociaal gebied hogere eisen. Daardoor ga ik in mijn sociale gedrag vaker over mijn grenzen heen dan dat een autistische man dat doet, die sluit vaak meer aan bij zijn eigen behoeften.

Partnerschap en ouderschap

Vaker een partner
In het sociale verkeer wordt nog steeds verwacht dat mannen het initiatief nemen en dat vrouwen hier op in gaan of het afwijzen. Omdat mannen met autisme moeite hebben met sociaal initiatief of afgewezen worden in de sociale interactie hebben zij vaak geen partner. Voor mij als vrouw is dat anders. Mannen kan het vaak niet zoveel schelen dat ik sociaal minder sterk ben. Zij letten meer op uiterlijk en jeugdigheid. Daardoor hebben vrouwen als ik vaker een partner dan mannen met autisme.
Meer geneigd om een autistische partner te zoeken
Ik ben meer dan een autistische man geneigd om een partner te zoeken die ook autistisch is. Het lijkt erop dat autistsche mannen vooral een partner zoeken die hun tekorkomingen (moeite met sociale interactie) kan compenseren, terwijl ik liever iemand zoek die begrijpt wie ik ben, omdat mijn partner ook autistisch is.
Meer schaamte en zorgen over mijn accepteerbaarheid voor mijn partner
Ik maak me meer zorgen over mijn accepteerbaarheid voor mijn partner vanwege mijn anders-zijn dan dat een autistische jongen of man dat doet. Ik maak me zorgen over mijn ongewone manier van sociale omgang, mijn instortingen (meltdowns), mijn zelf-stimulerend gedrag (stimming) en andere autisitische kenmerken die ik binnen een relatie moeilijk verborgen kan houden. Ook ervaar ik meer schaamte voor mijn anders-zijn dan dat een mannelijke autist dat doet.
Meer angst om niet aan verwachtingen te kunnen voldoen
Ik ben ik ban dat een neurotypische partner allemaal dingen van mij verwacht waar ik niet aan kan voldoen. Ik wil een (mogelijke) relatie niet verpesten, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik er gewoon niet zo goed in ben, dat relatiegedoe. Ik weet niet hoe het moet. Of ik kan het niet. Ik ben bang dat ik mijn partner teleur ga stellen.
Hoger risico van overbelasting door ouderschap
Het vraagt veel van een autistische persoon om zich te handhaven in een neurotypische maatschappij. Kinderen voegen enorm aan deze belasting toe. Omdat vrouwen over het algemeen meer verschillende taken en rollen op zich nemen dan mannen; heb ik als autistische vrouw een hoger risico om overbelast te worden wanneer ik moeder wordt. Het lukt me dan niet om de perfecte (of in elk geval goed-genoege) werknemer, partner én moeder te zijn. Ik loop daardoor vaker vast (en ga vaker hulp zoeken) op het moment dat ik moeder wordt dan dat een autistische man dat heeft door zijn vaderschap.

Conclusie

 
Ik ben een autistische vrouw. Dat geeft bij mij een dubbele last: de last van het vrouw-zijn en de last van het autist-zijn. Ik probeer mij te handhaven in een wereld die gedomineerd wordt door neurotypische mannen.
 

Links

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *